nacht gedachten

Mijn gedachten springen enigzins heen en weer, zoals wel vaker na de hockeytraining, en ik kan de slaap niet vatten. Bij het luisteren van 'de vondeling van Ameland' op radio 1 komt plotseling een andere tekst naar boven, die langdurig in mijn hoofd speelde tijdens mijn recente weekendje Krakow, met bezoek aan het nabijgelegen Auschwitz.

Ik ben geen groot muziekliefhebber, maar ik luister graag zo nu en dan naar het Nederlandsche lied met inhoud. Ik herinner me nog dat ik tijdens mijn studententijd in de flat aan de Hoendiepskade de CD van Stef Bos grijs draaide tot diep in de nacht, samen met enkele van de 'verdiepingsgenoten'. Populair waren uiteraard 'Papa' en 'Nog één glas wodka'. Benieuwd hoe het met een ieder is vergaan sinds die tijd.

Die CD van Stef doet het inmiddels niet meer goed, hij slaat zo nu en dan een stukje track over, en moet eigenlijk eens vervangen worden. Zodat ik weer eens kan luisteren naar een totaal ander nummer op die CD, over de treinstations in Nederland waar tijdens de Tweede Wereldoorlog duizenden onschuldigen hun laatste reis begonnen.

Vught, Westerbork. Eindbestemming Dood.

Hier vertrok de trein
Hier op dit perron
Hier stonden de mensen
Met angst in hun ogen
Voor de reis begon

Een man met een vrouw
Een vrouw met een kind
Een kind met een toekomst
Mensen Als dieren opgejaagd

Daar was het oosten
Daar gingen ze heen
Verder dan een trein kan reizen
Naar de hemel
Door de hel

Hier was het leven
Daar was de dood
Voor elke bastaard en zigeuner
Voor elke homoseksueel
Elke jood

En ik kan het niet begrijpen
M'n hoofd kan er niet bij
Ik kan het niet begrijpen
M'n hoofd kan er niet bij

Er is teveel over geschreven
En het is natuurlijk veel te lang geleden
Dus we mogen het, we mogen het vergeten
Maar als we het vergeten
Begint het weer opnieuw