brillen

Zaterdag met de family op de High Tea uitgenodigd in de tuin van het Haagsche Carlton Ambassador Hotel door onze oude buurman uit Venray ter ere van zijn verjaardag. Een heel leuk weerzien met o.a. hem en zijn dochter, die we beide al vele jaren niet meer gezien hadden. Zij was onze speelkameraadje in de Venrayse Alpenhof (de straat waar wij destijds woonden) en, ze was niets veranderd wat dat betreft, had afgelopen zaterdag meteen het hoogste woord. Zo ook kwam ze met een schitterend verhaal dat mijn broer en ik, en ook mijn ouders, vergeten waren en dat ze in geuren en kleuren vertelde.

Het betreft de periode tussen 1977-1981 ongeveer. Zij was drie jaar ouder dan wij waren en 1,5 kop groter in die tijd (inmiddels hebben we dat lengteverschil redelijk ingelopen). Mijn broer en ik hadden nogal eens de neiging om de onderlinge geschillen fysiek op te lossen door een potje worstelen/duwen/trekken. Nadat bij dit soort akkefietjes menigmaal onze mooie ronde 'ziekenfondsbrilletjes' gesneuveld waren en vervangen moesten worden hadden onze ouders ingegrepen: een volgende keer dat één van de brillen zou sneuvelen, zou de bril vervangen worden door de bril van ons buurmeisje. Dit was uiteraard een meisjesbril (waarschijnlijk van geheel hetzelfde type in die tijd, Hans Anders bestond nog niet), en dit was uiteraard een schrikbeeld voor stoere jongens zoals wij waren. Onze oplossing was eenvoudig en effecief: voordat we elkaar te lijf gingen gaven we onze brillen af aan ons buurmeisje die ze netjes vasthield terwijl ze toekeek tijdens het vechten. Wanneer het dreigde te escaleren was zij altijd de verstandigste van ieder door ouderlijk ingrijpen te regelen. Uiteindelijk is alles goed gekomen. De foto is overigens van iets later datum, getuige het moderne vooruitstrevende montuur (ik denk dat deze momenteel niet zou misstaan op straat). Begin jaren 80 schat ik met een duidelijke voorkeur voor de kleur bruin. Ik begrijp nu ook beter waarom ik ooit die mooie goudkleurige volkswagen cabrio met bruin interieur kocht in 2000.

Het was een erg leuke middag met als extra nog een rondleiding met gids over het Haagse Voorhout: dat bracht de bij elkaar gezette beelden van Den Haag Sculptuur, onder het motto 'Mapping the System', in perspectief.