2005 was het VN jaar van het microkrediet, je kunt het eigenlijk niet gemist hebben in het nieuws. Met als Nederlands boegbeeld onze eigen knuffelargentijnse Maxima werd een jaar lang publiciteit geschopt voor een nieuwe soort van bankieren waarbij kleine leningen, variërend tussen 50 en 2000 dollar bij wijze van spreken, tegen commerciële tarieven verstrekt worden aan lokale entrepreneurs, dorpsgemeenschappen of cooperaties. Recent besloot het Nobelcomité tot toekenning van de gelijknamige prijs voor de Vrede aan Muhammad Yunus en de door hem opgerichte Grameen Bank in Bangladesh, welke een voorbeeldfunctie hebben vervuld bij de stormachtige opkomst van de 'microfinance' wereldwijd.Inmiddels is het mogelijk om ook zelf, vanachter je PC thuis, als micro-bankier de aanzet te geven tot private sector ontwikkeling elders in de wereld: op de site van http://www.kiva.org
staan vele lokale ondernemers, van overal in de wereld, die geld zoeken om hun bedrijf uit te breiden, een oven te kopen voor het maken van tortillas, een voorraad produkten te kopen voor een winkeltje, etc. En JIJ kan dat geld lenen, via kiva, met je credit card of via Pay Pal. Bijvoorbeeld 25 euro lenen aan een kapper in Ghana. Kiva werkt met bestaande microfinance instellingen ter plekke. En, als alles goed gaat, dat wil zeggen dat de ondernemer zijn ambities daadwerkelijk kan omzetten in omzet en winst, wordt jouw geld weer terugbetaald en kun je investeren in de andere kant van de wereld in een kleine Mexicaanse cateraar. Overigens zonder rente.
Het risico, oftewel de de downside in bankierstermen: je verliest je geld omdat de ondernemer het niet heeft weten te bolwerken (terugbetaalpercentages liggen overigens erg hoog in de microfinanciering). De upside: je draagt direct bij aan de ontwikkeling van de private sector in delen van de wereld waar het wat minder gaat dan hier.
Ik ga me zelf er verder in verdiepen en ben intussen zeer benieuwd naar jullie reacties!
Dieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten