De Zwarte Madonna is niet meer (zwart). De Westelijke ('Stationskant') en de Zuidelijke vleugel zijn ontdaan van de karakteristieke zwarte badkamertegeltjes die het gebouw haar naam gaven, de vele uitgesproken tegenstanders/haters van het gebouw deden gruwen en de weinige liefhebbers van het gebouw in extase brachten. Wat overblijft is een grijs betonnen skelet dat kleur krijgt door de decroratie die de voormalig bewoners hebben aangebracht in hun kamers: groene en paarse muren, schilderingen van onbewoonde eilanden in blauwe zeeen, een zwarte bloem. Meer kleurrijk dan ooit dus. En langzaam komt het sloopgevaar mijn kant op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten