Van Wikipedia:Op π-dag, 14 maart, wordt wereldwijd op verschillende wiskundeafdelingen van universiteiten feest gevierd. π-dag wordt op 14 maart gevierd, omdat in de Amerikaanse schrijfwijze voor data 14 maart geschreven wordt als 3/14 en de driecijferige benadering voor π 3,14 is. Deze dag wordt op verschillende manieren gevierd. Zo staan sommigen stil bij de rol die π in hun leven gespeeld heeft en proberen zich een wereld zonder π voor te stellen. De viering begint gewoonlijk om 13:59 uur (1:59 PM), omdat de zescijferige benadering van π 3,14159 is. Mensen die de 24-uurs klokindeling gebruiken handhaven een ander begin: 1:59 of 15:09. Het ultieme π-moment was op 14 maart 1592 om 6:53 en 58 seconden, omdat dit 3/14/1592 6:53:58 in de Amerikaanse schrijfwijze voor data is. Dit komt overeen met de eerste 12 cijfers van π (3,14159265358). Dit moment ging hoogstwaarschijnlijk voorbij zonder dat iemand het in de gaten had, aangezien de meeste mensen toen geen idee hadden wat π is.
Ergens in 1993 deed ik samen met mijn huisgenoten mee met een onbelangrijke quiz op onze societeit. Het ging lekker, ik pakte mijn vraagjes mee, en met de hulp van onze wandelende feitenkenner JE (voor hij ging slapen las hij trouw een hoofdstukje 'The World Fact Book' weg) haalden we met twee vingers in de neus de halve finale. In de halve finale streden we tegen twee teams van disputen van onze vereniging, beide met name bekend door het hoge gehalte aan slimmerikken met brillen. De beslissende vraag in die halve finale luidde: "Geef PI op zoveel mogelijk decimalen". Mijn autistisch geklooi met de rekenmachine van mijn vader (met programmeermogelijkheid) tijdens de middelbare school wierp zijn vruchten af. Reeds enigszins onder invloed ratelde ik elf decimalen op, onder bewonderende blikken van de brillen. De finale werd vervolgens makkelijk gewonnen. Huize de Vlijt zegevierde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten